*
"So uniek
soos sy ontwerpe" *
So uniek soos sy ontwerpe Dis Vrydagoggend in Simon Rademan se ateljee. Ek wag vir Rademan op ’n groot sofa met Queen se “Who wants to live forever” in my ore. Skuins oorkant my is Niko Grobler, besig om ’n konsultasie met ’n kliënt af te sluit. Ek kan nie help om te hoor wat gesê word nie. Dis ’n pragtige jong vrou wat vroeër haar trourok by Rademan laat maak het, en nou weer by ’n blink geleentheid met haar trourok op die loopplank moet verskyn. Ek lei uit die gesprek af daar is iewers in die ontwerp ’n sleep of ’n lang soom, want sy beken teenoor Grobler dat sy bang is om te val. Grobler gesels rustig, soos iemand wat duisende bang bruide al tot voor die kansel gekalmeer het. Onthou wat Simon altyd sê, is sy raad. Dis nie hoe jy val nie, dis hoe jy opstaan. Dit sal Augustus vanjaar 20 jaar wees sedert Rademan die modebedryf betree het, nadat hy aanvanklik in ’n bank gewerk het. Nogal vroeg bevorder en vertrou om met buitelandse valuta te werk, verklap hy, terwyl hy vir ons ’n toer van die huis gee. Daar is die private vertrek, sy kantoor, waar hy nuwe ontwerpe uitdink. Grobler se kantoor, sonnig met ’n bos rooi rose vrolik-skeef in ’n pot. Die werkkamer waar elkeen van sy personeellede hul eie werkstasie het. Die vertrek vol trourokke. Die solder met nog rokke. Die paskamer. Die tuin, lowergroen hier teen vroegherfs, behalwe vir die vye- en moerbeibome wat al hul somerklere begin afskud het. Die eendedam wat hy self gebou het. Die koidam wat hy self gebou het. En die braaiplek waar hy elke drie maande sy patrone verbrand. Want dis hoekom ’n mens ’n Rademan-uitrusting in jou kas wil hê: om te weet dis ’n uitrusting wat spesifiek ontwerp, gesny, gepas en gemaak is om die kontoere van jó? lyf te pas. Haute couture. Dís hoekom hy nie sommer meer as een meisie uit ’n skool se matriekafskeidrok sal maak nie. “Ek wil nie hier sit en vir haar sê sy kan nie ’n rooi rok dra omdat ek reeds vir iemand anders ’n rooi rok maak nie,” verduidelik Rademan. Eksklusief. Want dis waaroor matriekafskeid-uitrustings gaan. “Almal wil iets hê wat niemand anders het nie.” Hoe onthou hy sy matriekafskeid? Die foto word opgediep. Dis ’n bloedjong seun met ’n dikraambril wat daar staan langs ’n meisie in pienk, met ’n gehekelde sjaal om haar skouers gedrapeer. Hy dra ’n vlootblou pak en ’n maroen strikdas. “Alles wat ek daardie aand aangehad het, was geleen.” Ook die skoene met die dik hakke. Hy was daar saam met Malinda van Schalkwyk. Hy was amper nie by die afskeid nie, want daar was nie eintlik geld nie. Maar hy onthou dit as ’n “lekker aand”. Van Schalkwyk se gehekelde sjaal is ’n nostalgiese herinnering dat mode kom en gaan . . . en weer kom. Outentieke handgemaakte items is nou weer hoogmode, vertel Rademan. Hy wil in van sy nuwe ontwerpe ’n tikkie daarvan probeer inkorporeer, deur stukkies van sy ma se hekelwerk by die ontwerpe in te sluit. Net anderdag het hy weer afgekom op silwer gare wat sy toe nooit gebruik het nie. Miskien kan hy dit inwerk met ’n tolletjiebrei-afwerking . . . Die gesprek draai kort-kort na sy ma en sy ouma se kant. Albei die vroue se naaldwerkskêre hang geraam bokant sy kantoor. Albei het gesterf ná ’n stryd met kanker. Dis by sy ouma wat hy van die beste raad ooit gekry het: as jy begin peuter, begin van voor af. Die kortpad, sê Rademan, is om van voor af te begin. Die lewe het hom ’n paar jaar gelede letterlik gedwing om weer van voor af te begin. ’n Abses in sy rug het hom weke lank plat op die naat van sy rug gehad. Daar, hulpeloos in ’n hospitaalbed en totaal afhanklik van ander, het Rademan nuwe perspektief gekry. “Ek was sterwend. My hospitaalkamer het soos ’n bloemiste gelyk. Daar was so baie blomme. En toe stop dit. Skielik het ek niks vriende gehad nie.” En toe leer hy iets: Dis die mense van wie jy dit glad nie verwag nie, wat in moeilike tye na vore tree vir jou. Twee weke later sit ek in die gehoor by Beeld se mode-extravaganza in Pretoria, ’n vertoning waarmee geld ingesamel word vir die koerant se Kinderfonds. Die vertoning word afgesluit met ’n paar Rademan-ontwerpe. Dit was die groen rok wat my oog gevang het. So met die swiep van die soom aan die einde van die loopplank, het dit my getref. Dis ’n Rademan. Van ver af sien jy iets. Van nader sien jy iets. Bewondering Rademan het die grootste bewondering vir die internasionale ontwerper John Galliano en beskryf hom as 'n "meester-patroonmaker". Galliano het Charlize Theron se rok vir die 2006-Oscar-geleentheid ontwerp. Matriek 2008 Rademan se raad aan matriekmeisies wat 'n rok kies vir die groot aand: Druk jou eie stempel af met oorspronklikheid en plaas aksente op die dele waaroor jy goed voel. Swart is altyd stylvol en verslankend. Kombineer teksture daarvan. Dink aan sjiffon, brokaat, satyn en fluweel. Skoene is fyn, het skerp punte en 15cm hoë hakke. Grawe jou ouma se borsspeld uit en dra dit as haarjuwele. Beplan jou bekomstighede sorgvuldig. . . en onthou jy is nie 'n Kersboom nie. * © Simon Rademan Fashion Design Studio CC _______________________________________________________________ Back to homepage / Appointment procedures / Order information / Contact us / Enter Site / Consultations / Costs / Wedding gowns / Free articles / Celebrities / Background / Magazines / SA's best and worst / Save money / Matric farewell / Our official Fashion page / Play intro _________________________________________________________________________ |
|
|
